| Εργα του : |
| |
|
ΔΙΚΟΠΗ ΛΑΛΙΑ (Στον
Μ.Μέσκο) |
| Η
πατρίδα μου γλώσσα δεν έχει |
| λουλούδια
άχρωμα, δέντρα άοσμα, |
| πέτρες
που μουλιάζουν στον καιρό |
| στην
υγρασία των αιώνων. |
| Μιά
δίκοπη λαλιά |
| ένας
γενναιόδωρος αντικατοπτρισμός |
| την
πόρτα θ'άνοιγε στο φως της
ιστορίας |
| Η
άνοιξη ανυπόμονη θα'βαζε στην
Τράπεζα |
| των
συναλλαγών & των υποτιμήσεων |
| την
ανιδιοτελή της ανθοφορία |
| το
βλέμμα περιμένοντας και το χέρι |
| που θα
διέτρεχε τον κυματισμό του
ενθουσιασμού |
| Η
γλώσσα μου πατρίδα δεν έχει |
| με τα
κουπιά λιμνάζει σπασμένα |
| με τα
όνειρα δεμένα πλαγιάζει. |
|
ΤΟ
ΜΑΝΤΤΣΕΣΤΕΡ & Ο ΣΕΦΕΡΗΣ (Στον Β.Παππά) |
| Για το
Μάντσεστέρ έλεγες των Βαλκανίων |
| καθώς ο
άνθρακας λευκός |
| τις
τουρμπίνες κινεί των κλωστοϋφαντουργείων |
| από το
αερόστατο γοητευτικό πανόραμα |
| της
βιομηχανικής επανάστασης |
|
| Ο
Σεφέρης με το τραίνο περνώντας |
| δεν
έσπασε το δίχτυ του ορίζοντα |
| ενός
τόπου κλειστού όλο βουνά |
| μόνο
στο χάρτη χάραζε
διακεκομμένες |
| τις
διπλωματικές γραμμές του |
| αποσιωπητικά
για του ημερολογίου τα φύλλα |
| ή για
της καρδιάς τα σοκάκια |
| |
| |
